Hepimiz zaman zaman gün içinde şekerleme yapma ihtiyacı duyarız. Bu ihtiyaç bazen yemek yedikten sonra rehavet çökünce, bazen çok yoğun bir günün ortasında pilimiz bitince, bazen de stresli bir işin bitiminde rahatladığımız zaman ortaya çıkabilir.
Evlerimizde kaldığımız, iş ve okul hayatımıza evlerimizden devam etmeye çalıştığımız bu günlerde çocuklarımızın ekran karşısında geçirdiği zamanı yönetmek kimi zaman imkansız gibi görünebilir. Pek çok ebeveynin aklında bu dönemde benzer sorular vardır. Ne kadar ekran süresi çok fazladır? Uzaktan eğitim de ekran süresine dahil midir? Arkadaşlarıyla çevrimiçi oyun oynaması ekran zamanı olarak mı sayılır?
Çocuğunuz hasta olmadığı halde sık sık burnunu mu
çekiyor? Ya da bu aralar çok sık gözlerini kırptığını mı fark ettiniz? Bu
hareketler çocuğunuzda tik bozukluğu olduğu anlamına geliyor olabilir. Ancak bu
hareketlerin tik olup olmadığına ve bu konuda neler yapmanız gerektiğine karar
vermeden önce tik ne demek, ne şekilde görülür, sebepleri nelerdir iyice
araştırmak gereklidir.
Romantik ilişki, iki kişinin sürekli birbirine uyum göstermesini gerektiren ve hiç bitmeyen bir dans gibidir. Dans ederken canımız bazen oturup dinlenmek, bazen de başka tarzlar denemek ister. Aynı şarkıyla dans etmekten sıkılabiliriz. İçimizden geldiği gibi davranmak iyi güzel ama, ya sonra?
Sadakatsizlik, çiftler arasındaki en gerilimli konulardan biridir. Birçok kişi “Aldatırsa bu ilişki biter” bakış açısına sahiptir;
Annesi gözden kaybolduğu anda
çılgınlar gibi ağlayan bebeklere ya da yeni girdiği sosyal ortamlarda anne-babasının
bacaklarına sarılan çocuklara hepimiz zaman zaman şahit olmuşuzdur. Bu gibi durumlarda
aileler genellikle çocuklarının kendilerine ‘aşırı bağımlı’ olduklarını
söylerler. Peki, bağımlılık nedir, normal midir, yoksa tehlikeli bir durum
mudur?
Çocuklar sosyal ve biyolojik olarak
anne babalarıyla sağlam bir bağ kurmaya programlanmışlardır.
Yeni nesil olarak bir süredir ilişkiler konusunda kendi içimizde çelişkiler yaşıyoruz. Ya ince eleyip sık dokuyarak sonunda kimseyi beğenmeyip yalnız kalıyoruz ya da hiç sabretmeden, karşılaştığımız sorunlara köklü çözümler aramaya çalışmadan daha sistemin başlarındayken ilişkiyi kestirip atıyoruz.
Yok mudur bunun bir ortası? Bir ilişki yürütmek bu kadar karmaşık mı gerçekten?
Bizden önceki nesiller evliliklerini sürdürmek için bazı sorunları görmezden gelerek karşı tarafın kusurlarını kabullenme yoluna gitmişler.
Duman’ın 2002 yılında çıkardığı albümün adı “Belki Alışman Lazım.” Albüme adını veren şarkının sözlerini belki hatırlıyorsunuzdur:
“Bir tek sen mi varsın?
Yalnız mı kaldın?
Belki alışman lazım,
Belki katlanman lazım, yalnızlığa…”
Şarkıyı dinlediğimiz günlerin üzerinden tam 18 sene geçmiş.
İndigo Çocuklar kavramı son yıllarda sıklıkla
duyduğumuz ilginç, ama halen tartışmaya açık bir kavram. İlk olarak 1982
yılında parapsikolog Nancy Ann Tappe tarafından ortaya atılmış ve halk arasında
büyük ilgi görmüş. Bu konuda pek çok kitaplar yazılmış. En çok ses getiren ise Lee
Carroll’ın kitabı olmuş. Bu kitapta indigo
çocuklar üstün özellikleri ve sezgi güçleri olan,
Bu
soruyu yanıtlamadan önce başarı derken ne kastettiğimizi açıklamamız gerekir.
Başarıyı, en genel haliyle, ulaşılmak istenen hedefe doğru atılan adımların
olumlu sonuçlanması olarak tanımlayabiliriz. Ancak burada konuştuğumuz başarı,
öğretmenler tarafından notlarla ölçülen akademik başarıdır. Öğretmenler
öğrencileri ödevlerle, sözlüler ve sınavlarla değerlendirerek onların istenilen
bilgi ve becerileri kazanıp kazanmadıklarını belirlemektedirler. Bu
değerlendirme sonucunda da öğrenci başarılı veya başarısız olarak
nitelendirilir.
Hepimizin bildiği gibi karne; ilkokul, ortaokul ve lise yıllarında çocukların akademik başarılarını ailelerin bildirisine sunmak üzere hazırlanan bir belgedir. Karne öğrencinin kendisine verilir ama aslında karne öğrenci için değil, aile içindir. Karne, çocuğun başarısını simgeler. Eğitim öğretim yılı boyunca öğrenci iyi notlar almak ve karnesine iyi notlar getirmek için çalışır. Bunun altında arkadaşlarından daha başarılı olmak,